Dzień dobry nasza 10-miesięczna suczka gdy zostaje sama gryzie kanapę (połowę kanapy już nie mamy) i brudzi gdy nas nie ma. nawet jak z domu wyjdzie się na 10 minut można zastać w domu niemiła niespodziankę na podłodze. Suczka sobie obrała jedna osobę w domu, której podgryza ręce i szczeka bez powodu. Nie mamy już pomysłu co Drabina agresji u psa bez tajemnic. mrużenie oczu, ziewanie, oblizywanie się – to pierwszy, najniższy szczebel drabiny agresji u psa. Są to komunikaty tak subtelne, że niewprawne oko łatwo je przeoczy. A nawet jeśli zostaną dostrzeżone, będą zbagatelizowane przez każdego, kto nie zna podstaw psiej komunikacji. Profil osobowości psa. Każdy pies, tak jak i człowiek, jest inny. Również jego zachowania mogą różnić się w zależności od charakteru czworonoga. Ocena profilu osobowości psa, czyli Canine Personality Profile (CPP), ma na celu określenie, jaki nasz pupil ma charakter. Pytania są skierowane do właścicieli psów domowych. Witam, mam problem- od dwóch miesięcy mamy 10 miesięczną sunię ze schroniska. Jedynym problemem z nią jest fakt,że gryzie kanapę i wyciąga z niej gąbkę. Nie wiemy już co robić. Wychodzę z nią na wybieg przed pracą na minimum godzinę, gdy jest sama dostaje kości, konga, zabawki ( gdy wracamy wszystko jest chowane i wyciągane . Witam :) Od kilku dni jestem posiadaczem prawie 9-cio tygodniowego labradora. Psa jeszcze czeka szczepienie, w związku z czym nie wychodzimy na spacer. Mieszkam na osiedlu, więc wszędzie biegają psy :) Na szczęście kupki robi na balkonie, ale z siku jest problem. Robi je po całym mieszkaniu. Od samego początku próbowałem uczyć go załatwiania się na podkłady higieniczne. Przez pierwsze dwa dni je ignorował, a potem brał je w zęby i zanosił do legowiska. Gazety też mu przeszkadzają, dlatego je, oraz podkłady, pochowałem. Teraz jak tylko wypije wodę (a przez tę pogodę pije sporo), to staram się mieć podkłady pod ręką i gdy zobaczę, że zaczyna siku, to przenoszę psa na podkład. Trochę zostaje na dywanie, trochę na macie. Po wszystkim pokazuję mu szczoszki na macie i równocześnie go chwalę, dając mu też jego wczoraj nie ma postępu. Myślicie, że wszystko robię ok i z czasem się nauczy, czy znacie jakiś sposób, aby go nauczyć sikać w jedno miejsce? PIES NISZCZY MIESZKANIE: JAK ROZWIĄZAĆ PROBLEM? Pies niszczy rzeczy w domu gdy zostaje sam Niektóre psy niszczą mieszkanie, gdy są same. Właściciele uważają, że zwierzęta rozrabiają ze złośliwości. Ale tak nie jest. Przyczyny chuligaństwa to nuda i niepokój. Zjedzone buty, słuchawki, czasopisma - kłopoty znane wszystkim właścicielom szczeniąt. Ale zwykle szczenięta wyrastają z tego zachowania: przez półtora roku nastoletni bunt i kontrola granic się kończy. Pies dorasta. Jednak niektóre dorosłe psy nadal roznoszą mieszkanie na strzępy, podczas gdy właścicieli nie ma w domu. Spróbujmy zrozumieć, dlaczego pies niszczy dom i co z tym zrobić. Przyczyna 1: Pies się nudzi Jeśli spacerujesz z psem tylko dwa razy dziennie przez 10 minut, nie zdziw się, gdy wieczorem w domu czeka na Ciebie apokalipsa. To nie jest ze złości psa. Po prostu pies nie ma stymulacji: wysiłku fizycznego i nowych doświadczeń. Pies bez Ciebie jest znudzony i nie znajduje bardziej konstruktywnych sposobów na zabawę. Niektóre rasy psów potrzebują więcej aktywności niż inne. Na przykład Malamute, Husky, jack russell terrier, Cocker spaniel, Owczarek niemiecki, bokser. Co robić? Spaceruj więcej Długie spacery na nowych trasach pomogą psu nadrobić brak wrażeń i złagodzić stres fizyczny. Zdrowe dorosłe psy potrzebują 2-3 spacerów dziennie o łącznej długości 45-90 minut. Jeśli masz okazję, chodź na spacery częściej: zmęczony pies jest zadowolonym psem. Nowe zabawki Psy uwielbiają nowe zabawki: 76% psów z trzech proponowanych zabawek (dwie stare i jedna nowa) wybiera właśnie nową. Ale jeśli pies go przestudiuje, zniknie zainteresowanie. Więc nie zostawiaj psu całego arsenału rozrywki, gdy Cię nie ma. Lepiej od czasu do czasu odstawić niektóre zabawki i dodać inne. A jeśli zdecydujesz się kupić coś nowego, pamiętaj: najlepsza zabawka - o nierównej fakturze, która wydaje dźwięki. Rozgrzewka poszukiwawcza Możesz zorganizować trening dla psa w domu. Jednym ze sposobów są gry, w których działa nos. Pracując z nosem, pies napotyka problem, znajduje rozwiązanie - i otrzymuje nagrodę. Mózg działa intensywnie: pies używa jednego z jego najpotężniejszych narzędzi — węchu. Możesz po prostu ukryć psie gadżety w domu: najważniejsze, nie na powierzchniach roboczych, aby wspinanie się na nie, nie stało się nawykiem. I możesz zrobić filcowy warkocz, w którym ukryte są jego ulubione przysmaki. Jeśli nie ma żadnych urządzeń pod ręką, możesz po prostu ukryć gadżety w domu: najważniejsze, nie na powierzchniach roboczych, aby wspinanie się na nie, nie stało się nawykiem. I możesz zrobić filcowy warkocz lub "kokon", w którym ukryte są słodycze. Naucz psa, aby grał poprawnie, aby używał nosa, a nie łap: najpierw połóż jeden kawałek przysmaku na macie, a dwa lub trzy pod górną warstwą kryjówki. Następnym razem ukryj przysmak głębiej. W ten sposób pies zrozumie, że zachęta jest w środku i musi być poszukiwana przez zmysł węchu. Przyczyna 2: Pies jest niespokojny Lęk może być cechą rasy: na przykład Beagle i teriery są bardziej infantylne i trudniej tolerują samotność niż przedstawiciele aborygeńskich ras-owczarki kaukaskie, Shiba Inu, Basenji. A może być również, że właściciel wychowuje psa niespójnie i zbyt emocjonalnie, wywołując w ten sposób niepokój i nadmierne przywiązanie. W rezultacie pies gryzie rzeczy właściciela, aby złagodzić stres. Nie należy mylić lęku z nudą: z powodu nudy pies może rozrabiać również w obecności ludzi. Niepokój objawia się tylko w okresach samotności lub tuż przed odejściem właściciela. Co robić? Nie karaj psa! Pies nie może powiązać przyczyny kary w teraźniejszości z jej działaniami w przeszłości. Besztanie jest bezużyteczne. Więc tylko zwiększysz lęk u psa. Stwórz rytuał opieki Spokojne spotkania i nie-emocjonalne pożegnania pomogą sprawić, że oczekiwanie będzie mniej przerażające. Radzimy spokojnie wejść do mieszkania, dobrodusznie przywitać się z psem i spokojnie posprzątać cały bałagan, nawet jeśli podczas Twojej nieobecności w domu nastąpiła apokalipsa. Jeśli pies niczego nie zepsuł i skacze z radości, poczekaj z burzliwymi pozdrowieniami: nie dotykaj psa, nie wab do siebie - niech się uspokoi. W przeciwnym razie mechanizm wzmocnienia zadziała, a w Twojej emocjonalności pies zobaczy aprobatę dla Twojego podniecenia. Komenda "miejsce" Jeśli pies idzie za Tobą i nie pozwala wyjść za drzwi bez niego, bądź konsekwentny. Nie zabieraj psa ze sobą, jeśli nie masz zamiaru. Nie poddawaj się perswazji. Pokonaj zamiar podążania za Tobą wszędzie, a jeśli nie dajesz rady robić tego słownie, zostawiaj przeszkody: drzwi i meble. Naucz psa, aby pozostał w pokoju, z którego idziesz do kuchni. Więc pies stopniowo nauczy się odpuścić wyjście nie tylko do kuchni, ale także na zewnątrz mieszkania. Nuda i niepokój nie są jedynymi pretekstami do bałaganienia w domu. Powody dla których pies organizuje apokalipsę w mieszkaniu, niespecjalista może zidentyfikować nieprawidłowo. Z takimi psami najczęściej trzeba stosować zestaw środków, które łączą się w jasny plan korekcji, który dla nieprzygotowanej osoby jest dość trudny. Czasami trzeba podłączyć do pracy i innych specjalistów. Jeśli zdecydujesz się zrozumieć problematyczne zachowanie psa, bądź gotów dostosować swoje. Często w tym tkwi problem. Wszystko o psach w Twojej skrzynce odbiorczej! → → → Przez aktualizacja dnia 18:58 Należy podkreślić, że pies gryzie, ponieważ jest to dla niego całkowicie naturalne zachowanie, którego nie sposób wyeliminować. Dzięki niemu zarówno u szczeniąt, jak i psów dorosłych, w mózgu uwalniane są hormony szczęścia, dzięki którym nasz pupil wycisza się i lepiej panuje nad emocjami, a także poznaje świat. Gryzienie po prostu sprawia mu przyjemność! Z tego powodu dobrym rozwiązaniem są wszelkiego rodzaju gryzaki dla psów – zwłaszcza, gdy wychodzimy z domu i pies zostaje sam, a także po zabawie, na koniec dnia, w ramach rytuału wyciszającego przed snem. Dlaczego szczeniak gryzie? Zabawa Jeśli nie zapewniamy psu odpowiedniego wyciszenia np. przed wyjściem z domu i pies zostaje „na wysokich obrotach” sam przez długi czas, to efektem może być gryzienie mebli i różnych innych przedmiotów – w tym tych, które pachną ludźmi, ponieważ w ten sposób próbuje rozładować rozszalałe emocje. Tak więc drogi właścicielu – nie zrzucaj gryzienia butów na „złośliwość” ze strony swojego pupila, w zamian za to zadbaj o jego konstruktywne spożytkowanie nadmiaru energii i wyciszenie przed wyjściem z domu! Poznawanie świata Dla szczeniąt gryzienie to sposób na poznawanie świata – czy nie jest podobnie u dzieci, które w pewnym wieku wszystko próbują brać do buzi? Szczeniak gryzie wszystko – od zabawek, gryzaków, mebli, aż po nasze stopy i ręce. A ponieważ szczenięta są jeszcze dziećmi i nie potrafią kontrolować swoich emocji, mają za to mnóstwo niespożytej energii – mogą nie panować nad siłą gryzienia. Póki są malutkie, dla wielu opiekunów nie stanowi to problemu, jednak jeśli będziemy pozwalać na gryzienie swoich części ciała niejako w zabawie, takie zachowanie w dłuższej perspektywie utrwali się w psiej psychice jako dozwolone, a psiak nie nauczy się, kiedy przekracza granicę bólu. Normalnie powinien nauczyć się tego w trakcie zabaw z rodzeństwem oraz z matką. Niestety często bywa tak, że szczenięta są wydawane do nowych domów za wcześnie i nie mają szansy na tę naukę, nie mówiąc już o sytuacji psów bezdomnych i zaniedbanych. Rolę matki – nauczyciela musi zatem przejąć człowiek. Wymiana zębów Dodatkowo warto zwrócić uwagę na fakt, że szczenięta między ok. 3. a 6. miesiącem życia wymieniają zęby mleczne na stałe, z czym może wiązać się swędzenie dziąseł lub nawet stan zapalny. Gryzienie przedmiotów (bardzo często ofiarą padają kable) zwyczajnie przynosi im ulgę, dlatego w tym czasie warto kontrolować stan dziąseł psiaka i zapewniać mu odpowiednie gryzaki. Czym jest inhibicja gryzienia? Szczęki psa mają taką siłę, a jego zęby są tak wytrzymałe, że potrafi on bez trudu łamać kości czy przenosić pnie niewielkich drzew! Jednocześnie psy potrafią przenosić bardzo ostrożnie delikatne i kruche przedmioty, jak na przykład jajko bez spowodowania jego uszkodzenia. W podobnie delikatny sposób suka przenosi swoje szczenięta. Kontrola siły gryzienia jest inaczej nazywana inhibicją gryzienia. Tej kontroli szczenię powinno uczyć się w trakcie zabaw ze swoim rodzeństwem i matką (to tzw. socjalizacja szczenięcia, o której przeczytasz tutaj). Kiedy szczeniak gryzie innego zbyt mocno, ten skomle, warczy, może go pacnąć łapą lub matka przyjdzie i rozdzieli psiaki. Zabawa zostaje przerwana i emocje się wyciszają. Jest to bardzo instynktowne i całkowicie naturalne zachowanie, dzięki któremu szczeniak poznaje granice, których nie powinien przekraczać. To między innymi dlatego tak ważne jest nie oddzielanie zbyt wcześnie szczenięcia od matki i rodzeństwa – uczy się od nich wielu ważnych zachowań, nie tylko kontroli siły gryzienia. Jak oduczyć szczeniaka gryzienia? ©Shutterstock Najważniejsze jest to, aby nie bawić się z psem rękami czy stopami. Nie należy szczeniaka uczyć, że nasze części ciała służą do zabawy i podgryzania. Warto mieć schowane zabawki i gryzaki w każdym pokoju, w którym przebywamy z psem, żeby zawsze było pod ręką coś, czym można się z psem pobawić (zamiast używania do tego rąk). Kiedy więc najdzie go ochota na psoty, wykorzystujemy do zabawy z psem wyłącznie zabawki. Jeśli szczeniak gryzie ręce lub stopy, należy natychmiast zakończyć zabawę. Nieodpowiednie byłoby karcenie w tym momencie psiaka – nie używajmy podniesionego głosu, nie dawajmy mu klapsów. Po prostu odejdźmy, przerywając w ten sposób sytuację. Czyniąc to, odbierzemy psu coś przyjemnego, korzystnego dla niego. Metoda ta nie jest równoznaczna z karą. Jest to strata, tzw. wygaszenie negatywne – zabieramy ze środowiska psa coś, co jest dla niego cenne. Ma to spowodować wygaszenie niepożądanego zachowania. Pies traci więcej niż możemy sobie wyobrazić, bowiem traci możliwość zabawy i kontaktu z opiekunem. Bardzo ważne w wychowaniu szczeniaka jest konsekwencja – odchodzenie od szczeniaka za każdym razem, gdy ugryzie nas zbyt mocno. Działanie to jest zupełnie naturalne i przypomina przerwanie zabawy przez sukę czy przez innego szczeniaka z miotu po zbyt mocnym ugryzieniu. Powtarzalność naszych działań sprawi, że zachowanie ulegnie wreszcie osłabieniu, aż w końcu zupełnie wygaśnie. Dzięki tej w istocie prostej metodzie szczeniak nauczy się kontrolować siłę nacisku szczęk, co jest niezmiernie ważną umiejętnością nie tylko w kontaktach z ludźmi, ale również z własnym gatunkiem. Artykuł powstał po konsultacji z instruktorem szkolenia psów, Eweliną Piskorek. Mój pies niszczy różne rzeczy, gdy zostawię go samego w domu. Co mam zrobić? To pytanie często pojawia się w gazetach i Internecie. Zrozpaczeni właściciele nie wiedzą jak poradzić sobie z pupilem. Oskarżają go o złośliwość. Wracają do domu pełni obaw i lęku, co tym razem zostało zniszczone. Aby poradzić sobie z tym problemem musimy poznać odpowiedź na pytanie, jaka jest przyczyna niszczenia przedmiotów. Rozważmy dwa przypadki. 1. Azor 8 miesięczny labrador. Na spacery wychodzi 4 razy po 15 min. W domu właściciele mają z nim różne problemy: kradnie jedzenie ze stołu i rzeczy właścicieli, jest niesforny, nie zna żadnych komend. Po wyjściu opiekunów wyciąga im obuwie z szafek i gryzie, włazi na kanapy, szczeka na psy za Lucek 10 miesięczny spaniel. Piesek ma dobry kontakt z właścicielami, zapewnione długie spacery i zabawę. Jest ogólnie nieśmiały i niepewny w nowych sytuacjach. W domu chodzi cały czas za właścicielką, która poświęca mu ciągle swoją uwagę. Pozostawiony sam skomli, drapie drzwi, gryzie meble i ubrania. W obu wypadkach psy niszczą, gdy zostają same. Przyczyny takiego stanu rzeczy w każdym przypadku mogą być inne. Azor, to pies, któremu się nudzi, jego potrzeba pracy i zabawy nie jest zaspokojona, nie mając zajęcia wymyśla je sobie sam. Lucek to typowy przykład lęku separacyjnego, psiak oddzielony od rodziny przeżywa silny stres. Oba psy wymagają wiele pracy nad ich zachowaniem, ale przede wszystkim zmian w postępowaniu opiekunów. Aby zmienić coś w zachowaniu psa najpierw należy zmienić swoje zachowanie! Co zrobić, jeśli nie wiemy czy nasz pies się nudzi czy też przeżywa lęk separacyjny. Jeśli psiak denerwuje się już przy pierwszych symptomach naszego wyjścia, a zostawiony sam wyje, skomli, szczeka, ziaje, drapie w drzwi lub biega od drzwi do okien może to świadczyć o lęku. Jeśli przy naszym wyjściu jest odprężony, a działania niszczycielskie raz się pojawiają a innym razem nie, możemy zastanowić się czy przyczyną nie jest nuda. Aby postawić prawidłową diagnozę warto w domu włączyć kamerę i poobserwować zachowanie psa w trakcie naszej nieobecności. Jeśli przyczyną niszczenia jest głównie nuda i brak wyznaczonych zasad zachowania warto popracować nad ogólnym posłuszeństwem psa. Zapisać się np. na zajęcia w szkole dla psów. Pupil nauczy się tam panować nad emocjami, a zmęczony treningiem wykorzysta naszą nieobecność na sen i odpoczynek. Ciekawe, długie adekwatnie do potrzeb zwierzęcia spacery, połączone ze wspólną aktywnością, zabawą i tropieniem pozwolą nam cieszyć się w domu ze spokojnego, zrelaksowanego psa. Naucz swojego pupila, które przedmioty służą do zabawy a czego ruszać się nie opłaca. Jeśli próbuje gryźć twoje rzeczy wymieniaj je na jego zabawki. Baw się razem z psem zachęcaj go do noszenia piłeczek, tarmoszenia szarpaków i przeciągania się kółkiem. Zabawki, gryzaki, kong pozostawione pod twoją nieobecność pomogą mu się zrelaksować i wyciszyć. Co można zrobić, gdy przyczyną jest lęk separacyjny? Bardzo dużo i z reguły z satysfakcjonującym rezultatem. Naprawdę warto, przecież ta sytuacja jest męczarnią i dla ciebie i dla psa. Psy, jako zwierzęta społeczne bardzo źle znoszą rozłąkę ze swoimi opiekunami. Aby sobie z tą sytuacją poradzić gryzą i żują np. przedmioty przesiąknięte zapachem właściciela. Motywacją niszczenia może być też próba wydostania się z mieszkania i podążenia za rodziną. Najważniejsze zadanie to obniżenie poziomu stresu i stopniowe przyzwyczajanie psa do samotności. Już od szczeniaka warto pupila pozostawiać samego, gdy jest śpiący i zmęczony zabawą. Uczymy go, że właściciel zawsze wraca. Kojarzymy nasze powroty z pozytywnymi bodźcami, a więc nigdy nie karcimy pieska, gdy się zsikał lub coś zbroił pod naszą nieobecność. Niezależnie od tego uczymy szczeniaka, że gryźć można tylko swoje zabawki, a meble i buty są dla zwierzaka zakazane. Jak wiadomo sto razy lepsze jest zapobieganie problemowi niż korygowanie złych zachowań. Jeśli twój pies nie jest małym szczeniaczkiem praca z nim wymagać będzie dużej konsekwencji i cierpliwości. Ale przecież chcesz mieć szczęśliwego i zadowolonego czworonoga a nie kłębek nerwów. Jeśli u twojego psa stres jest bardzo silny, jeśli w mieszkaniu jest twoim cieniem i trudno ci bez niego wejść do toalety musisz rozpocząć pracę z pupilem od przyzwyczajenia go do krótkich rozstań w domu. Uczymy psa, że nie zawsze właściciel jest do jego dyspozycji. W dowolnych drzwiach, najlepiej w pomieszczeniu, w którym chcesz by pies zostawał podczas twojej nieobecności, zamontuj barierkę i podaj psu przysmak do żucia lub konga pełnego smakołyków. Odczekaj kilka minut by zwierzak zajął się gryzieniem, następnie odejdź i usiądź w pewnej odległości, tak by cię widział. Zrelaksuj się. Ćwicz, zwiększając czas i odległość, na jaką zostawiasz psa. Stopniowo podnoś kryteria by pies pozostawał spokojny i zrelaksowany. Jeśli zwierzak staje się pobudzony oznacza to, ze wymagałaś zbyt dużo na raz. Wróć do łatwiejszego etapu i posuwaj się do przodu małymi krokami. Gdy pies całkowicie toleruje fizyczną separację od ciebie i jest zajęty żuciem znikaj na moment z jego pola widzenia. Tak jak poprzednio musisz stopniowo wydłużać czas, w którym pies traci cię z oczu. Ważne by te kryteria podnosić nieliniowo, czyli za pierwszym razem znikasz na 1s, dalej na 2s, na 1s, na 3s, na 2s, na 4s, na 1s, na 3s, na 5s, na 2s, na 6s. Pies nigdy nie będzie wiedział jak długo cię nie będzie. Naszym celem jest byś mógł odejść od psa do innych pomieszczeń bez wywoływania u niego niepokoju. Dopiero teraz możesz zacząć ćwiczenia z wychodzeniem z domu. Zmień rytuał wyjść i powrotów. Jeśli do tej pory żegnałeś się z psem wylewnie i witałeś bardzo radośnie zrezygnuj z tego zwyczaju. Wychodząc z domu mów po prostu „do zobaczenia” zwykłym, pogodnym głosem i bez dodatkowych ceregieli wyjdź. Wracając zachowaj spokój, niech twój powrót nie będzie niczym nadzwyczajnym. Tuż po wejściu do domu nie zajmuj się intensywnie psem nawet, jeśli bardzo się za nim stęskniłeś. Powiedz „cześć Rex”, pogłaskaj psa i zajmij się swoimi sprawami. Witanie się przejętym głosem lub robienie dużego zamieszania z powodu wyjścia opiekuna nie pomoże psu się zrelaksować. Jeśli ty jesteś spokojny to i psu łatwiej się opanować. Są zwierzęta, które już na pierwszy sygnał, że zamierzasz wyjść zaczynają się niepokoić. Zwróć uwagę czy u twojego zwierzęcia objawy stresu pojawiają się, gdy szykujesz się do opuszczenia domu. Może denerwuje się, gdy bierzesz klucze, a może wtedy, gdy czeszesz się lub zakładasz buty. Jeśli zauważysz, że tak jest, warto odwrażliwić psa na poszczególne czynności. Zakładaj buty kilka razy w ciągu dnia, zdejmuj je i wracaj do swoich zajęć. Wkładaj klucze do torebki, czesz się i ubieraj kurtkę, a następnie odkładaj wszystko na miejsce. Twój pies po kilku dniach przestanie zwracać na te zachowania uwagę, wtedy zacznij stosować je, jako całą sekwencję tak jak byś naprawdę miał wyjść z domu. Przy prawdziwych wyjściach staraj się jak najbardziej zmienić swoje zwyczaje, by pies niepotrzebnie się nie odwrażliwianiu oraz nieprzewidywalności twoje rytuały związane z wychodzeniem zmienią się z czynników wywołujących lęk w nudne, codzienne czynności. Oczywiście, jeśli twój pies nie ma problemów z przebywaniem w innym pomieszczeniu i nie denerwuje się, gdy wychodzisz możesz pominąć opisane wyżej ćwiczenia i od razu przejść do wychodzenia z domu. Zacznij od zapewnienia pupilowi odpowiedniej dawki ruchu. Przed wyjściem z domu zabierz psa na długi, spokojny spacer by zmęczył się fizycznie. Nie funduj mu intensywnych pobudzających zabaw np. aportowanie. Chcemy by pies był zmęczony i zrelaksowany. Dzięki temu oboje będziecie spokojniejsi i w pogodnym nastroju, co zmniejszy poziom lęku zwierzaka. Przygotuj się do wyjścia tak jakbyś naprawdę zamierzał opuścić mieszkanie. Powiedz psu „Do zobaczenia” i przejdź za drzwi. Odczekaj 5 sekund i wróć do domu. Poćwicz tak kilka razy w ciągu dnia. Gdy w psie nie będzie to już budziło żadnych emocji możesz stopniowo i nieliniowo przedłużać czas swojej nieobecności. Pamiętaj by po powrocie nie okazywać psu nadmiernych emocji. Jeśli zwykle odjeżdżasz samochodem dodaj do swoich ćwiczeń uruchamianie samochodu, a następnie wyłączanie go. Po kilku powtórkach (oczywiście za każdym razem wracasz do domu) możesz wyjechać na ulicę, ale tylko na chwilę. Ćwiczenia te powtarzaj wielokrotnie w ciągu dnia, stopniowo wydłużając czas, gdy cię nie ma. Pamiętaj o tym by długość twojej nieobecności była dla psa nieprzewidywalna. Raz to będzie 2 min, a następnym razem 20min (jeśli już tyle czasu znosi spokojnie) i znowu 5 min. Co jeszcze możesz zrobić by zmniejszyć lęk twojego psa przed samotnością? Gdy wychodzisz z domu, jak najmniej w nim zmieniaj. Jeśli cały dzień masz włączone radio lub telewizor, niech działają i gdy ciebie niema, jeśli światła się palą to zostawiaj je włączone. Ponieważ miejsce przebywania psa podczas twojej nieobecności może wpłynąć na poziom przeżywanego stresu powinieneś zastanowić się gdzie twój pupil czuje się najbardziej komfortowo i tam go zostawiaj. Dla niektórych psów łatwiejsza do zniesienia będzie pełna swoboda biegania po domu, inne dużo lepiej zniosą przebywanie w małym pomieszczeniu cichym i pozbawionym zewnętrznych bodźców. Zamiast zostawiać psa w domu, spróbuj wypuść go na podwórko może tu poczuje się mniej samotny. Warto nauczyć psa przebywania w klatce, tak by było to dla niego miejsce relaksu i komfortowego wypoczynku. Taki psi azyl gdzie nikt go nie niepokoi, gdzie można uciec od domowego zgiełku i się porządnie wyspać. Jeśli pupil dobrze się czuje zamykany w klatce w twojej obecności, łatwiej mu będzie znosić w tym miejscu samotność. Klatka ma też tą zaletę, że zabezpiecza mieszkanie przed zniszczeniem a psa przed urazami i niebezpieczeństwami domu (np. pogryzione kable pod prądem grożą porażeniem) Twój pies powinien mieć możliwość żucia i gryzienia odpowiednich przysmaków. Mogą to być preparowane kości, gryzaki z prasowanej skóry, kong, żwacze. Dla psa żucie to jedna z najskuteczniejszych metod radzenia sobie ze stresem, dlatego nie możesz jej zaniedbać. Gryzaki powinny być dostępne także, gdy jesteś w domu by pies nie kojarzył ich z twoim wyjściem. Zostawiaj swojemu psu rzeczy przesiąknięte twoim zapachem, świetnie się sprawdzi noszony podkoszulek lub używane skarpety. Będzie mniej tęsknił, gdy czuć będzie wkoło twój zapach. Możesz wypróbować dostępny w sklepach preparat DAP zawierający składnik przypominający feromony wydzielane przez karmiącą sukę. Dla człowieka zapach jest niewyczuwalny a na psa działa uspokajająco. Szkolenie i nauka mogą poprawić twój kontakt z pupilem i pokazać mu jak może radzić sobie z emocjami. Czym więcej pozna różnych zjawisk tym mniej dźwięków, zapachów i rzeczy będzie wzbudzało jego strach. Przecież przejeżdżająca za oknem koparka może wzbudzić panikę, jeśli nigdy się jej nie widziało. A gdy jest się samemu świat wydaje się jeszcze straszniejszy. Ucz swojego pupila, pokazuj mu świat i dbaj o jego pozytywne kontakty z otoczeniem a będzie zrelaksowany i pewny siebie. Możesz także zastanowić się nad zapewnieniem twojemu pupilowi towarzystwa w postaci kota lub drugiego psa. To rozwiązanie sprawdzi się też u zwierząt nudzących się pod twoją nieobecność. Pamiętaj jednak, że drugi zwierzak to dodatkowe zajęcie i odpowiedzialność. W okresie pracy nad zmianą zachowania musisz zapewnić psu takie warunki by nic nie niszczył. Zamknij go w bezpiecznym pomieszczeniu gdzie nie da się nic niebezpiecznego lęk jest bardzo silny powinieneś wiedzieć, że pies może zacząć stosować zachowania samo destrukcyjne (gryzienie łap, wydrapywanie sobie sierści). Nie zostawiaj go na dłużej samego, zapewnij mu opiekę lub zabieraj go ze sobą. Jeśli twój pies to przypadek skrajnie trudny zasięgnij porady behawiorysty, może też potrzebna okazać się pomoc weterynarza, by w trakcie pracy nad zachowaniem psa obniżyć farmakologicznie jego stres. Musisz tylko pamiętać, że leki bez treningu nie dadzą trwałych efektów. Pamiętaj, że niszczenie mieszkania to tylko jeden z aspektów życia z twoim psem. Pomóż mu być zwierzęciem pewnym siebie, naucz go, że świat jest przyjazny a nie straszny. Zapewnij satysfakcjonujące kontakty z otoczeniem. Bądź cierpliwy. Zmiana reakcji twojego psa na pozostawanie samemu w domu może trochę potrwać. Nawet, jeśli będziesz stosował się do wszystkich porad, zachowanie pupila nie zmieni się z dnia na dzień. Ale w końcu się zmieni. Oboje odczujecie tę różnice. Pies będzie spokojny w domu a ty będziesz wracał zrelaksowany. Agnieszka Grabka

pies gryzie rzeczy gdy zostaje sam